Κατόπιν απόφασης της ΤΡΕΝΟΣΕ, στις 28 Φεβρουαρίου σταματούν οι υπηρεσίες κατάκλισης και εστίασης στις κλινάμαξες που εκτελούσαν τα νυχτερινά δρομολόγια Θεσσαλονίκη – Αθήνα και αντίστροφα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

Στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλον για μία φωτογραφία μπροστά από τα βαγόνια του τρένου και η αμηχανία τους είναι έκδηλη. Οι μεγαλύτεροι από αυτούς έχουν περάσει τη μισή τους ζωή μέσα στα βαγόνια και αυτό το στιγμιότυπο θυμίζει περισσότερο αποχαιρετισμό. Από τον επόμενο μήνα, οι 51 εργαζόμενοι στις κλινάμαξες -«κρεβατάδικα» για τους μυημένους- θα παρατηρούν τα τρένα να φεύγουν και να έρχονται χωρίς αυτούς.

Κατόπιν απόφασης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στις 28 Φεβρουαρίου σταματούν οι υπηρεσίες κατάκλισης και εστίασης στις κλινάμαξες που εκτελούσαν τα νυχτερινά δρομολόγια Θεσσαλονίκη - Αθήνα και αντίστροφα. Η πληροφόρηση που έχουν οι εργαζόμενοι είναι ότι τα δρομολόγια θα ανασταλούν μέχρι νεωτέρας. Πριν από λίγες ημέρες προηγήθηκε η απόφαση για διακοπή των διεθνών δρομολογίων (προς Κωνσταντινούπολη και Σόφια).
«Μου έδινε φαγητό»
«Από το 1980 την κάνω αυτήν τη δουλειά. Την αγάπησα από την πρώτη ημέρα, προσπαθούσα να την κάνω σωστά, γιατί μου έδινε φαγητό», μας εξηγεί ο Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος, συνοδός στις κλινάμαξες. Από τα 31 χρόνια που πέρασε μέσα στα βαγόνια έχει να διηγηθεί δεκάδες ιστορίες. Οπως αυτή, το 1988, όταν μεσολάβησε με τη βοήθεια του τότε υπουργού Εξωτερικών Γ. Σκουλαρίκη για να περάσει τα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας ένα γκρουπ μαθητών που τους είχαν κρατήσει τα διαβατήρια. Ή όταν βοήθησε έναν επιβάτη που χρειαζόταν ιατρική επέμβαση και λίγες ημέρες αργότερα τον συνάντησε στα στενά της Πολίχνης και εκείνος τον αποκάλεσε «σωτήρα μου». Θυμάται τις δεκάδες περιπτώσεις όταν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του πλήρωναν τη βίζα των επιβατών ή όταν εκτροχιάστηκε κάποιο βαγόνι και χρειάστηκε να παραμείνουν ψύχραιμοι και να βοηθήσουν τους επιβάτες. Πόσες Πρωτοχρονιές και αργίες μετράει μέσα στα τρένα; «Αστες αυτές. Να σου πω ότι δεν ήμουν παρών όταν γεννήθηκαν τα δύο από τα τέσσερα παιδιά μου», λέει.
Εως και 25 ώρες
Πάνω από 30 χρονιά δουλειάς μέσα στις κλινάμαξες μετράει και ο Απόστολος Γεωργίου. «Μία ολόκληρη ζωή μέσα στα τρένα και σε λίγες ημέρες θα διαλυθούν όλα. Εχουμε ταξιδέψει μαζί με γνωστούς ηθοποιούς, σκηνοθέτες, πολιτικούς, ακόμη και με τον αείμνηστο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Σήμερα μας συναντάει κόσμος στο δρόμο και μας αναγνωρίζει. Αλλωστε, τα ταξίδια μέχρι τη Γερμανία και το Μόναχο κρατούσαν έως και 25 ώρες», εξηγεί. Και δεν έφταναν μόνο μέχρι τη Γερμανία οι κλινάμαξες. Για ένα διάστημα τα διεθνή δρομολόγια περιελάμβαναν προορισμούς, όπως η Βενετία, η Αυστρία, το Ζάγκρεμπ.
Στα δικαστήρια
Κι ενώ η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει ανακοινώσει πρόγραμμα μετατάξεων για τους εργαζομένους που μένουν χωρίς αντικείμενο, δεν ισχύει το ίδιο για τους 51 που απασχολούνται στις κλινάμαξες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων στις κλινάμαξες, Παναγιώτη Τσιούτσια, οι 51 εργαζόμενοι απασχολούνται στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ μέσω της σύμβασης που έχει υπογραφεί με την εταιρία «Wasteels Hellas Ταξίδια ΕΠΕ». «Η σύμβασή μας λήγει στις 28 Φεβρουαρίου και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν μας αναγνωρίζει ως τακτικό προσωπικό, ώστε να ισχύσουν και για εμάς οι μετατάξεις. Απλά θα μας πετάξουν στο δρόμο», σημειώνει συμπληρώνοντας πως οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να κινηθούν δικαστικά, προκειμένου να αποδείξουν ότι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι ο κύριος εργοδότης τους.
Κέρδη 5 εκατ. ευρώ
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι εργαζόμενοι, το 2009 η ΤΡΑΙΝΟΣΕ είχε κέρδη από τις κλινάμαξες περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ. Κάθε μήνα μετακινούνται στα εσωτερικά δρομολόγια περίπου 5.000 άτομα και στο εξωτερικό άλλοι τόσοι. Μάλιστα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν επαφές με την Ιαπωνία και εξασφάλισαν πελατεία για τα δρομολόγια με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Το εύλογο ερώτημα λοιπόν είναι για ποιο λόγο αποφασίστηκε η διακοπή δρομολογίων τα οποία αποφέρουν χρήματα. Σύμφωνα με τον κ. Τσιούτσια, «δυστυχώς, όσο και να προσπαθήσαμε, δεν πήραμε καμία πειστική απάντηση».